يكي مي پرسد : اندوه تو از چيست ؟

سبب ساز سكوت مبهمت كيست ؟

برايش صادقانه مي نويسم :

براي آنكه بايد باشد و نيست

دل تو وقتی میگیره، دل من میخواد بمیره

حاضرم دلم فدات شه، تا که قلب تو نگیره

دلم کوه صبر است آبش مکن

گرفتار رنج و عذابش مکن

بیا خانه قلب من مال تو

ولی مرد باش خرابش مکن

هـمـه گفـتـند :

"او" کـه رفــت ، زنـدگی کــن !

ولـــی... کـسـی درک نـکـرد کــه

"او" ... خـود زنــدگــی ام بــود..

دیشـــب خـــــــدا آروم صـــدام كـــرد و

گفــــت : خــــــــــوابی­ ؟

عشــــقت داره قــــربون یــــكی دیــــگه میــره ؛

اونـــوقت تــــو راحت خوابیــــــــــ­ـدی ..؟

لبخنــــدی زدم و گفتــــم : خــــــــــــدا­ جونم !

این همون مخلــوقی هست كه وقتـــــی آفریدیـــش

به خودت آفـــــرین گفتی ... !

مشکل از تو نبود

از من بود

با کسی حرف میزدم

که سمعک هایش را

پیش دیگری جا گذاشته بود . . .

لعنت به همه ی قانون های دنیا

که در آن شکستن دل پیگرد قانونی ندارد . . .

چیه؟
چرا دلت گرفته؟
او هم آدم است.....

اگر دوستت دارم هایت را نشنیده گرفت.....
غصه نخور.....
اگر رفت.....
گریه نکن.....
یک روز چشمای یک نفر عاشقش میکند.....
یک روز معنی کم محلی را میفهمد.....
یک روز شکستن را درک میکند......
آن روز میفهمد آه هایی که کشیدی از ته قلبت بوده.....
میفهمد شکستن یک آدم تاوان سنگینی دارد......

میگن مشکلات زندگی امتحان الهیه.

به لطف خدا من دکترای الهیات دارم....

دلتـــــو شکست؟
بهت دروغ گفت؟
دوست نداشت؟
...
بیخیال عزیــــزم!!
لیــاقـــــــــ ­ــتت رو نداشته..
دنیا همینجوری نمیمونه;
یـــه روزی.. یــــه جایی ..یــه جوری عاشق میـــشه که,
خودش میفهمه با دلت چیکار کرده و
همین که روی برگشتن نداره خودش بــــزرگترین
زجـــــــــــــ ­ـــــــره براش...

توای تنها ببین من را کنار مرز تنهایی

تنم خسته رهم خسته دلم دراوج تنهایی

زتنها بودنم ای دل خلاصی نیست باور کن

رهایی را نمی بینم زدست دیو تنهایی . . .

بهاری کن مرا جانا، که من پابند پاییزیم

و آهنگ غزلهای جوانم گریه می خواهد

چنان دق کرده احساسم میان شعر تنهایی

که حتی گریه های بی امانم، گریه می خواهد . . .

خدایا؟

کمی بیا جلوتر...

میخواهم درگوشت چیزی بگم...

این یک اعتراف است...

من

بی او

دوام نمی آورم